1. |
Middag
06:13
|
|||
2. |
Pijnschrift
08:11
|
|||
|
Onrust heerst in mijn hoofd
Pijn verteert heel mijn geest
Binnen schuilt diep verdriet
Niemand weet, niemand ziet
Dus ik schrijf en vertel
En ik laat dit eruit
Nog een zin, nog een woord
Niemand leest, niemand hoort
Een verzameling van woorden,
emotie door een pen,
gevoelens die mijn rust vermoorden
tot ik de pijn erken
Zo mijn bloed vloeit als inkt
Zo schrijft pijn uit zichzelf
Letter hier, komma daar
Ooit is ook dit werk klaar
|
||||
3. |
De zin (die ik verloor)
10:10
|
|||
|
't Is de zin die ik verloor
Waar leef ik nu nog voor
Voor mijzelf, anders niets
Weinig stemt mij nog tevree
Zonder liefde valt niks mee
Meest van al mis ik iets
Iets dat mij de warmte geeft
Wat ik eerder heb beleefd,
Leeft in mij, sterkt mijn wil
Maar het leven is gedaan
Al mijn naasten heengegaan
Gaandeweg werd mijn hart
Iets te kil, iets te stil
Doch bij elke grijze haar,
Bij de rust die ik ervaar
Vaar ik wel, mijn manier
Als ik nu mijn ogen sluit
Vliegt mijn geest er tussenuit
Uit de droom, weg van hier,
Naar de jaren van weleer
Ik herinner mij alweer
Weer iets meer, en erken
Elke lach en elke traan
Elke fout die is begaan
Gaandeweg leert mijn hart
Wie ik was... wie ik ben
|
||||
4. |
Herfst en de weduwnaar
14:38
|
|||
|
Het leven met haar was zijn geluk, de zon een stille getuige van hun liefde. Niks kon echter haar ziekte voorkomen. Het leven geeft en het leven neemt. Op een herfstbegrafenis scheen geen zon die een verloren man troosten kon.
Eenzaam zit hij in zijn stoel. Alleen de klok verbreekt de stilte.
In zijn hoofd is alles kalm. Niets lijkt nog langer van belang te zijn.
Uren staart hij uit het raam. Bomen zijn kaal en ook de lucht is grauw.
In het donker slaapt hij daar. Nacht voedt de geest en geeft ons nieuwe kracht.
In een droom ziet hij haar weer naast zich staan.
Zij lacht en neemt zijn hand in die van haar.
Hij huilt en weet dat dit het laatste afscheid is
Van haar die hij met heel zijn leven lief had.
's Ochtends wekt de zon hem zacht. Het licht onthult een schone najaarsdag.
Roerloos zit hij in die stoel. Alles lijkt anders dan de dag ervoor.
Tranen vullen zijn ogen. Buiten ontwaakt een nieuwe wereld.
In zijn hart een nieuw besef. Leven gaat door met elke nieuwe dag.
|
||||
Akelei Delft, Netherlands
Our music is heavy, atmospheric and emotional. It might be just the thing for you.
Akelei recommends:
A Shadow Of Memories
by Lethian Dreams
Probably the best band to illustrate the idea behind 'atmospheric doom'. Finding comfort in melancholy.
go to album
Inspired songwriting in an exotic language that nevertheless manages to reach deep inside of you and sticks to your core. Masterfully executed and packaged accordingly, this is doom metal at its best.
go to albumIf you like Akelei, you may also like:
The Death of Gaia
by OFFICIUM TRISTE
supported by 7 fans who also own “Promo '08”
An absolutely amazing album that reaches you to the bottom of the abyss. Gaia takes you by the hand, tells you that you're not alone in this, the pain is over, the misunderstanding of your pain is over and accompanied by keyboards, violins, acoustic guitars, cello and amazing vocals, she pulls you out of the disgusting mire of your mind and together you embark on a journey of melancholy, despondency, hope, pessimism and the seasons.
go to album
Fragments of a Fallen Star
by Harrow
supported by 6 fans who also own “Promo '08”
This took a few listens to really appreciate. Would suggest listening to it with headphones to really get swept away in the experience.
go to album
Former members of the great band SubRosa return as The Otolith, and their debut LP finds them at the peak of their mighty powers.
go to album
Biolume Part 2 - The Golden Orb
by MIDNIGHT ODYSSEY
featured on Bandcamp Radio Mar 18, 2021
go to album
